კვება სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი პროცესია ყოველდღიურ ცხოვრებაში. ის ხელს უწყობს ბავშვის ზრდას, განვითარებას და ჯანმრთელობის შენარჩუნებას. ჯანსაღი და სრულფასოვანი რაციონი დადებითად მოქმედებს სწავლაზე, ფიზიკურ აქტივობებში ჩართულობაზე, სოციალური ურთიერთობების განვითარებაზე, მეტყველებაზე და ა.შ.
კვების პროცესი საკმაოდ კომპლექსურია და მოიცავს ისეთი ფუნქციების ეფექტურ და კოორდინირებულ მოქმედებას, როგორებიცაა - მოტორული, სენსორული, კოგნიტური და სხვა. გასათვალისწინებელია კვების სხვადასხვა შემადგენელი კომპონენტი, მაგალითად: საჭირო ჭურჭლის შერჩევა და გამოყენება, საკვების/სასმელის პირთან მიტანა და პირში მოთავსება, დაღეჭვა, ყლაპვისთვის მომზადება, გადაყლაპვა და ა.შ.
ბავშვის მიერ საკვების მიმღებლობასა და კვებისადმი დადებითი დამოკიდებულების ჩამოყალიბებაში მნიშვნელოვან როლს ასრულებს "კვებითი ურთიერთობები." ამ ცნებით/ტერმინით აღინიშნება ბავშვსა და მასზე მზრუნველ პირს შორის არსებული პოზიტიური ინტერაქცია.
მაგალითად, ჩვილობის ასაკში "კვების პოზიტიური ურთიერთობა" სამ ძირითად ფაზას მოიცავს. ესენია:
- ჰომეოსტაზი (0 - 2 თვე)
- მიჯაჭვულობა (3 - 6 თვე)
- სეპარაცია და ინდივიდუალობა (6 თვის ასაკიდან)
ჰომეოსტაზის ფაზაში მნიშვნელოვანია მზრუნველი პირის როლი, რომელმაც უნდა ამოიცნოს ბავშვის მოთხოვნილებები, შიმშილისა და დანაყრების ნიშნები და მოახდინოს სწორი და დროული რეაგირება ჩვილის ბაზისური მოთხოვნების დასაკმაყოფილებლად. შედეგად, ჩვილს უყალიბდება ნდობა, ხოლო შიმშილის ნიშნებზე გვიანი რეაგირების შემთხვევაში - შესაძლოა განუვითარდეს შფოთვა.
მიჯაჭვულობის ფაზაში კვების დროს, ჩვილების უმეტესობა საკმაოდ აქტიურად ცდილობენ კომუნიკაციას. ამყარებენ თვალით კონტაქტს მზრუნველ პირთან. გამოსცემენ გარკვეულ ხმებს. ამ ეტაპზე, საკვების მიღება მჭიდროდ არის დაკავშირებული მზრუნველთან სოციალურ ინტერაქციაზე.
სეპარაციის და ინდივიდუალობის ფაზა დგება 6 თვის ასაკიდან, როდესაც ჩვილს უჩნდება მეტი კონტროლი გარემოზე. ამ ეტაპზე, ის ხდება მეტად დამოუკიდებელი, ხოლო მზრუნველის როლია საკვების მომზადება, მისი რაოდენობისა და მიწოდების სიხშირის განსაზღვრა და სათანადო რეაგირება, ბავშვის მიმართ ყურადღების გამოვლენა.